Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Dianthus seguieri & Taraxacum officinale

fotò
fotò
Giróuflado(-de-Séguier)

Dianthus seguieri

Caryophyllaceae

Nom en français : Oeillet de Séguier.

Descripcioun :
Aquesto giróuflado trachis en mountagno mejano, dins li bos clar, li roucaio e tepiero seco. Fai d'enflourejado de 2 à 5 flour. Li fueio soun plano e la tijo sènso péu. Li sepalo soudado fan un "calice" à dènt pounchudo. Li bratèio soun nourmalamen longo (> 3/4 dóu tube). Se recounèis subretout à si flour d'un poulit rose emé souvènt lou deforo de la gorjo pourpre. La subsp. de Prouvènço, ié dison seguieri.

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Erbo
Taio : 5 à 45 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Dianthus
Famiho : Caryophyllaceae


Ordre : Caryophyllales

Coulour de la flour : Roso
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 1,5 à 2 cm
Flourido : Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 800 à 1800 m
Aparado : Noun
Juliet à setèmbre

Liò : Bos clar - Tepiero seco - Roucaio
Estànci : Coulinen à Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Éuropenco
Ref. sc. : Dianthus seguieri Vill., 1779

fotò
fotò
Pisso-chin

Taraxacum officinale

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.

Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.

Descripcioun :
Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.

Usanço :
Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.

Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre

Liò : Champ - Prado umido - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780 (= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CC
CC

Dianthus seguieri & Taraxacum officinale

ges
ges
ges
ges
ges
RR
C
R

Coumpara Giróuflado(-de-Séguier) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Pisso-chin emé uno autro planto

fotò